- qeyri-kamil
- sif. <ər.> Kamil olmayan, mükəmməl olmayan, yetkin olmayan, bitkin olmayan; yetişməmiş, nöqsanlı, qüsurlu, natamam, naqis.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qeyri-kamil
Look at other dictionaries:
qeyri-kamillik — is. Qeyri kamil şeyin halı və keyfiyyəti; nöqsanlılıq, naqislik, qeyri mükəmməllik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irqçilik — is. «Yüksək» və «aşağı», «kamil» və «qeyri kamil» insan irqləri olması fikrinə əsaslanan ifrat mürtəce, elmə zidd nəzəriyyə və siyasət; irqlər (xalqlar) arasında nifaq və ədavət salma. İrqçilik siyasəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-yarım(çıq) — sif. və zərf Yarımçıq, natamam, ala babat, qeyri kamil. Qabı alayarımçıq doldurmaq. – Vanyuşa onları dinləyə dinləyə Azərbaycan dilini alayarımçıq öyrənmişdi. A. Ş.. Qaraca qız özünə gəlib, yol uzunu başına gələn əhvalatı ala yarımçıq nağıl etdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kustar — <rus.> 1. Əl üsulu ilə mal istehsal edən sənətkar, peşəkar. Zeynal ilə Əziz bir iki nəfər dərzini, başmaqçını və dəzgah qurub özü üçün işləyən bir neçə nəfər kustarı da çağırmaq istəmişdilərsə də Veys: – Olmaz! – deyib qəti etiraz etmişdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naşı — sif. <ər.> 1. Nabələd, xam, təcrübəsiz, bir işdən yaxşı xəbərdar olmayan. Naşı usta. Naşı adam. Naşı işçi. – Naşı ovçu bərə bəklər, əylənər; Marallar sayrışır yollara doğru. Qur.. Ailəni iki nəfər naşı və həyata təzəcə atılan, eyni zamanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nöqsanlı — sif. 1. Nöqsanı olan, qüsurlu, eyibli, kəsirli, səhvli. Nöqsanlı kitab. Nöqsanlı yazı. – Şagirdlərin yazı nitqləri çox nöqsanlıdır. M. İ.. 2. Qeyri kamil, eyibli, zədəli, çatışmayan cəhəti olan. Nöqsanlı mal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iman — is. <ər.> 1. İnanma, dərin inam. <Nüşabə:> Sənə qəlbimdə bir iman vardı; Könlümü şübhə, tərəddüd sardı. A. Ş.. <Kərimxan:> Hələ də öz imanında möhkəm qalmaq istəyirdi. M. İ.. // İslamiyyətdə: dinə, Allahın birliyinə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
